Met deze codenaam trokken we naar het verre besneeuwde Overpelt ...
Onze topscorer Randy wou er van meet af aan invliegen. Zoals dan dikwijls het geval is te overhaast : hij verloor een pion en toen hij dacht die terug te winnen sloot een matnet rond zijn koning. Het was lang geleden maar het moest er eens van komen.
Luc speelde zijn Aljechin en kwam positioneel wat minder te staan. Toen hij het loperpaar kreeg , was er opnieuw wat hoop op voordeel maar jammer genoeg was het witte paard te sterk. Op het einde moest hij met enkele zwakke pionnen nog opletten , maar in het toreneindspel stevende de stelling op remise af.
Walter kon met wit een voordeeltje afdwingen : betere loper en sterk paard op c5. Toch wist zijn tegenstander stilletjes aan gelijk te komen en toen alle lichte stukken geruild waren werd remise overeengekomen in gelijke stelling. 2 - 1
Dirk met zwart ging op zoek naar voordeel maar zijn jonge tegenstander liet zich niet wegdrummen. Dan maar een D + L eindspel uitmelken. Maar de winstpogingen gaven eerder zijn tegenstander nieuwe kansen. Wijselijk werden ook hier de punten gedeeld. 2,5-1,5
Geen nood , na een krammikige (dat staat dus niet in de Van Daele) opening kon Jan toch een pion winnen voor wat compensatie. De stelling werd hoe langer hoe meer onduidelijk tot Jan plots een mooie onderste rij combinatie uit zijn hoed toverde ! Oef 2,5 - 2,5.
Ben met wit was steeds op zoek naar voordeel tegen de solide Caro-Kann. Dat lukte niet in het middenspel , dan maar overstappen naar het eindspel waarbij zijn L sterker was dan het paard. Een ontploffing op f7 met pionwinst ! Dan eens kijken naar Bens techniek : T + 5 pionnen tegen T + 4 pionnen ...
We hebben het niet gezien want wij zijn frieten gaan eten , maar toen we terugkwamen , stond een juichende Ben ons op te wachten !
We spelen dus als een hecht team : nu Randy het eens laat afweten , maakt de rest de klus af. (Ben corrigeert : ja , Jan en ik zeker !)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten