Dat Oude God geen gemakkelijke tegenstander ging worden wisten we sowieso, met meer dan 1800 op het eerste bord, en op bord vier nog meer dan 1600, een pak meer dan onze 1493 op bord één. Toch hebben we gevochten voor wat we waard waren, en zo kwam uw reporter een pionnetje voor op bord één, waarna hij bij zet 20 een remisevoorstel kreeg van zijn tegenstander ( Carlo Doossche, een oudgediende van Wetteren ). Met enige twijfel werd dit aanvaard ( toch een beetje rekening gehouden met het ELO-verschil ), en bij de analyse achteraf bleek er toch niet veel meer in te zitten. Ondertussen had Pascal op bord vier een remisekans verknald door zich een vorkje te laten zetten met een paard, byebye torentje, byebye remise. Randy leek op een bepaald moment op winst af te stevenen met een extra-pion, in een eindspel met beiden de twee torens er ook nog op, maar stond een tijdje later reeds een pion achter, en mocht nog blij zijn met een foutje van zijn tegenspeler in het eindspel, remise. Sven C. speelde een gelijkopgaande partij, waarbij hij echter in tijdsnood kwam om zijn 40 zetten te spelen, en in deze fase blunderde hij een paard weg. Het is waarschijnlijk gemakkelijk gezegd achteraf, maar ik denk dat het beter was meer afwachtende zetten te spelen tot zet 40. Hierna heeft hij nog verder gevochten voor een remise, maar het heeft niet mogen zijn.
MATTHYS JOHAN 1493 - DOOSSCHE CARLO 1827 0,5-0,5
CARLIER SVEN 1196 - DE BLOCK GERT 1694 0 - 1
VAN HOUTTE RANDY 0 - DE MEYER JEF 1677 0,5-0,5
VAN HECKE PASCAL 0 - VAN HECKE PATRICK 1621 0 - 1
Het had beter kunnen zijn, maar toch een puntje gesprokkeld tegen een zware tegenstander.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten